Σαμπάλα. Ένα όνομα σαν ανατολίτικο κλάμα πολέμου. Σαμπάλα. Ακούγεται σαν μυστικό ξόρκι από την Ασία της Μέσης Ανατολής.
Ο Βάλερι Σαμπάλα ωστόσο, δεν γεννήθηκε σε μυστήριες περιοχές, κρυμμένες απ’ τον χρόνο. Προέρχεται από τη Βόρεια Ευρώπη. Από τη Λετονία, όπου οι άνθρωποι είναι ψύχραιμοι, αποδοτικοί και προσγειωμένοι. Χωρίς περιττή αίγλη. Αυτό που βλέπεις, είναι αυτό που παίρνεις.
Ο Βάλερι Σαμπάλα παίζει το ποδόσφαιρο του στο ίδιο στυλ. Δεν παίζει παιχνίδι επίδειξης. Ψύχραιμο, καθαρό τελείωμα, αυτό είναι το σήμα κατατεθέν του. Ο Σαμπάλα είναι ένας δολοφόνος από τη φύση του. Ανήκει στην κατηγορία των ποδοσφαιριστών που δεν τους βλέπεις πολύ στο παιχνίδι. Μπορεί να ξεχάσεις ότι είναι εκεί. Μέχρι να τον δεις με τα χέρια στον αέρα, περιτριγυρισμένο από τους συμπαίχτες του. Το σκοράρισμα είναι το πάθος του, η αποστολή του, η εμμονή του.
Το στυλ του θυμίζει ελεύθερους σκοπευτές όπως ο Νίκος Μαχλάς, ο Ole Gunnar Solskjaer. Πάντα στη σωστή θέση, στον κατάλληλο χρόνο. Σπάνια σκοράρουν γκολ με βολέ. Είναι εκεί για το άγγιγμα, την αναπήδηση από τον τερματοφύλακα, την μπάλα που εξετράπη. Οι άνθρωποι που εκμεταλλεύονται τις απλές ευκαιρίες. Με το εσωτερικό του ποδιού, το πλαϊνό του κεφαλιού, την κνήμη τους, το γόνατο. Πάντα φαίνεται να υπάρχει ένα στοιχείο τύχης στα τέρματά τους, στο σωστό σημείο από σύμπτωση.
Αλλά η εκτελεστική τους δεινότητα δεν έχει τίποτα να κάνει με την τύχη. Είναι πάντα αυτοί. Έχουν το ένστικτο να είναι στο σωστό σημείο τον κατάλληλο χρόνο. Ακόμα και σ’ ένα συνωστισμένο ανελκυστήρα, πάντα θα βρουν περισσότερο χρόνο και χώρο από τους άλλους.
Στο ποδόσφαιρο, αυτού του είδους οι επιθετικοί ονομάζονται «αλεπού στο κλουβί». Εκτελούν με χαμόγελο. Η μεγαλύτερη τους αρετή, είναι η ηρεμία και ισορροπία πάνω από την μπάλα. Έχουν την επίγνωση που δεν μπορείς να μάθεις πουθενά. Και μια άλλη αρετή είναι, ότι δεν πανικοβάλλονται ποτέ. Ακόμα και μετά από μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία, κουνούν τους ώμους και συνεχίζουν. Εστιάζουν στην επόμενη ευκαιρία. Αυτό τους κάνει ξεχωριστούς.
Ο Βάλερι Σαμπάλα ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία των επιθετικών. Ο βελγικός γίγαντας Κλαμπ Μπριζ, τον πήρε ως νεαρό παίχτη. Νεαρό, αλλά όχι άπειρο. Ο προπονητής της Εθνικής Λετονίας, Μάριαν Πάχαρς, τον κάλεσε ήδη στην Εθνική, παρόλο που δεν έχει κλείσει ακόμα τα είκοσι. Ο Πάχαρς, παρεμπιπτόντως, ακόμα ένα όνομα της μεγάλης ιστορίας της Ανόρθωσης.
Η Μπριζ, ήθελε να δώσει στον Σαμπάλα εμπειρίες και συμφωνήσαμε να τον αφήσουν να έρθει με δανεισμό στην Ανόρθωση. Δυστυχώς, την περασμένη Πέμπτη έπρεπε να τον χρησιμοποιήσουν στο παιχνίδι του Europa League, με την Γκρασχόπερς, έτσι δεν προλάβαμε την προθεσμία για τον αγώνα με τον ΑΠΟΕΛ. Παρόλο που δοκιμάσαμε τα πάντα. Είχαμε αεροπορικό εισιτήριο κρατημένο, ταξί να περιμένει στο στάδιο της Γκρασχόπερς να τον πάρει στο αεροδρόμιο, αλλά ο προπονητής Michel Preud’homme είχε ένα αμφίβολο παίχτη και ο Βάλερι έπρεπε να είναι στην αναμονή. Έτσι, δεν μπορούσε να είναι εδώ έγκαιρα, για να τον εγγράψουμε στην ΚΟΠ.
Το πιο σημαντικό ωστόσο, είναι να έχουμε τον Βάλερι Σαμπάλα στην ομάδα, μαζί με τον Γιούρι Ιακοβένκο. Είχαμε μόνο ένα παίχτη γι’ αυτή τη θέση. Ο Σαμπάλα μας δίνει επιπλέον την επιλογή να παίξουμε με διαφορετικά στυλ.
Προοπτική, τέρματα, χαρακτήρας. Οι φίλοι της Ανόρθωσης μπορεί να θεωρούν τους εαυτούς τους τυχερούς, με ακόμα ένα ποιοτικό επιθετικό.
Αμμόχωστος, η Ανόρθωσις θα επιστρέψει.
Τεντ φαν Λέουβεν,
Τεχνικός Διεθυντής
